Çocukluğun Geleceği Hakkında Görüşler: Dijital Oyunun Geleceği

Pandemi nedeniyle önümüzdeki dönemlerde çocukların dijital oyun oynama biçimlerinin nasıl değişebileceği hakkında Joanganz Cooney Center’dan Kiley Sobel ve Catherine Jhee, uzmanlara bazı sorular yöneltti. Bu sorulara verilen yanıtları Dijital Medya ve Çocuk olarak Türkçeye çevirdik.

Bu yazıda uzmanlara sorulan sorular şunlar: “Mevcut salgın nedeniyle gelecekte, çocukların dijital medyayla oynama biçimleri nasıl değişecek veya değişmeli mi? Tasarım, çocukların fiziksel, sosyo-duygusal ve bilişsel refahını gelecekteki dijital oyun biçimleriyle nasıl geliştirebilir?”

– J. Alison Bryant (Amerikan Emekliler Derneği başkan yardımcısı)

Covid-19 aile ilişkilerini pek çok şekilde etkiledi ve buna, büyükanne/baba– torun ilişkisi de dahil. Bazı ailelerde, büyükanne ve büyükbabalar beklenmedik şekilde tam zamanlı çocuk bakıcıları ve oyun arkadaşları haline gelirken, çalışan ebeveynlerin, çocuklarını emanet etmeleri için kreş gibi seçenekleri kalmadı. Diğer ailelerde ise büyükanne ve büyükbabalar, virüsün etki riskinin yaşlı insanlar için daha yüksek olması nedeniyle kendilerini karantinaya aldı. Gelecekte ne olacağı ve aile büyüklerinin torunlarıyla tekrar ne zaman kucaklaşabileceği gibi konularda pek çok belirsizlik var. Fakat her iki aile tipinde de, büyükanne ve büyükbabalar torunlarıyla dijital platformlarda oynamanın yeni yollarını buluyor. Birlikte oyun oynamak için yapılan düzenlemeler, dijital medya alanında yeniliklere yol açabilir, mesela görüntülü sohbet üzerinden oynanan oyunlar gibi. Yine de medya için yeni araçlar geliştirilirken yaşlı insanlar nadiren dikkate alınıyor. Büyükanne ve büyükbabalar, dijital medyada kendileri için özel olarak geliştirilmiş bir araç olmadığı sürece, çocuk medyası tasarlama sürecinin nadiren bir parçası oluyor. Eğer dijital oyun alanını herkes için eşit bir hale getirmek istiyorsak, daha kapsayıcı bir tasarım, zorunluluk olmalı.

– Jesse Schell (Schell Games’in CEO’su ve Carnegie Mellon Üniversitesi’nde “eğlence teknolojisi” profesörü)

Video Oyunları, ebeveynler ve çocuklar arasında önemli bir fikir ayrılığını temsil ediyor. Çocuklar en son çıkan oyunlara aşık olurken, ebeveynler çocuklarının zamanlarını boşa harcadıklarını ve kötü alışkanlıklar geliştirdiklerini düşündükleri için endişeleniyor. Pandemi süresince ebeveynler ve çocuklar her zamankinden daha fazla birlikte vakit geçirdikleri için video oyunlarıyla ilgili endişelerin ön planda olduğu bir durum ortaya çıktı. Bazı ebeveynler, çocuklarıyla bu oyunları oynamanın, bağlantı kurmanın, birlikte vakit geçirmenin, hem ebeveynler hem de çocuklar için önemli olan şeyleri tartışmak için harika bir yol olduğunu keşfediyor. Çocuğunuzun bir oyuna ilgi duyduğunu görürseniz,  ne yaptıklarını izleyin ve aşağıdaki gibi sorular sorun:

  • Bu oyunda neyi seviyorsun?
  • Bu oyunu ben de beğenir miyim?
  • Birlikte oynamak ister misin?

Şaşırtıcı bir sır: Çocuklar bu oyunları ebeveynleriyle oynayabilmeyi ister. İlgi gösterirseniz ve sabırlı olursanız, oyun zamanı, aileyle birlikte vakit geçirmenin harika bir yolu olabilir.

– Jordan Shapiro (Yazar)

Tüm yaş gruplarındaki çocuklar, pandemi sırasında dijital oyunlarla daha fazla zaman geçirdi çünkü okulların kapalı olması ve sosyal mesafe uygulamaları, çocukluğun tüm manzarasını değiştirdi. Mesela artık oyun alanları yok. Ebeveynler ve öğretmenler dışında bir toplulukla ilişki kurma yeteneği, çocuklar için sosyal ve duygusal olarak gelişmenin önemli bir unsuru oluyor. Belki de bu, oyun oynayan çoğu çocuğun salgın sırasında neden yeni online arkadaşlar edindiklerini açıklıyor. Ayrıca farklı türlerde yeni oyunlar oynuyor ve online toplulukların daha dostça ve daha yararlı olduğunu düşünüyorlar. Çocuklar artık online dünyanın yüzeysel, anlamsız bir dikkat dağıtıcı olduğu fikrini kabul etmeyecekler çünkü artık bu, onların sosyal gerçekliği.

– Juan Rubio (Seattle Halk Kütüphanesi’nde “dijital medya ve öğrenme” programı yöneticisi)

COVID-19’dan önce, kütüphaneler gibi öğrenim alanları, okul sonrası programı olarak çocuklara, onların keşfedebilecekleri, öğrenebilecekleri ve oynayabilecekleri bir topluluğun içine yüz yüze olarak katılma imkanı sağlıyordu. Yaratıcı planlamayla, kütüphaneler, çocuklara dijital medyayla birlikte oyun oynama, inşa etme, deneme ve öğrenme için uzaktan fırsatlar sağlayabilir ve bu da onları, evdeyken bir topluluğun parçası gibi hissettirebilir. Çocuklara fikirleri denemek ve test etmek için sanal bir yer sağlamak, onlara bir amaç duygusu verirken kütüphaneyi, keşfedebilecekleri ve ilgi alanlarının peşinden gidebilecekleri bir yer olarak tanımalarını sağlıyor. Kütüphane gibi resmi olmayan öğrenme alanları her zaman hayati önem taşıyor ve bu nedenle, çocukların oyun oynaması ve topluluk olarak bir araya gelmesi için bu alanları online olarak yaratmaya devam etmeliyiz.

– Katie Salen Tekinbaş (California Üniversitesi, Bilişim Bölümü’nde profesör ve Connected Camps’ın baş tasarımcısı ve kurucusu)

Birçok ebeveyn, çocuklarının, arkadaşlarıyla güvenle bağlantı kurabileceği, serbest oyun oynayabileceği ve ilgi alanlarını keşfedebileceği online alanlar arıyor. Araştırmalar, Minecraft, Roblox ve Wizards 101 gibi online oyunların, içerik oluşturmak ve bağlantı kurmak isteyen çocuklar için güvenli ve sosyal bir sığınak sağlayabileceğini gösteriyor. COVID-19’un bu platformlar için çıtayı yükselttiğini iddia etmek isterim: Başkalarıyla birlikte pandemiden arınmış bir yer sunmanın ötesinde, online oyun toplulukları, çocukların özen gösterdiği topluluklar haline gelmeli ve çocuklar da birbirlerine nasıl özen göstereceklerini öğrenmeli. Bu nasıl olabilir?  Mesela çocukların, birbirleri için orada olmanın değerini anlaması kadar basit olabilir.

– Mitchel Resnick (MIT medya laboratuvarında, araştırma eğitimi profesörü ve yazar)

Bugünün çocukları büyüdükçe, hiç bitmeyen, bilinmeyen, beklenmedik ve öngörülemeyen durumlarla karşılaşacak. Yaratıcı düşünme ve hareket etme yeteneği her zamankinden daha önemli. COVID-19’un neden olduğu izolasyon, aksamalar ve endişeler, çocukların hayatlarında ne kadar nezaketi arzuladığını ve buna ihtiyaç duyduklarını vurguladı. Çocuklara eğitim vermeye odaklanmak yerine, onların bir topluluğun parçası olarak, bir nezaket kültürü içinde, kendilerini yaratıcı bir şekilde ifade etmeleri için araçlar, destek ve fırsatlar sağlamanın daha fazla yolunu arayalım.

Kaynak

Leave A Comment