Dijital Ortamda Aile Bağlarını Sürdürmek
Çocukların eğitiminde okullarda aldıkları eğitim kadar ailenin de büyük bir katkısı bulunuyor. Okul eğitimlerinin online hale gelmesi ile birlikte ailelerin çocukları ile ilgilenmesi gereken alanların biri de dijital medya oldu. Online eğitim ve evden çalışma gibi oluşumlar yoluyla da “Dijitalize aile” olgusu ortaya çıktı. Dijitalize aileler, ebeveynlerin ve çocukların dijital teknoloji ile birlikte değişen dünyayı doğal bir şekilde hayatlarının her alanına entegre ediyorlar. Dijital kullanımları normalleştiriyorlar. Bu ailenin dijitalize olmasında gerek çekirdek gerek geniş aile olarak birbirlerinin dijital dillerini öğrenip birbirlerini bu anlamda geliştiriyor olmaları da büyük bir rol oynuyor.
Peki bir aile nasıl Dijitalize hale gelir?
Dijital ortamda birbirine bağlı olan bu aileler, mobil medya ve bulut bilişim üzerinden ebeveynlik yükümlülüklerinin kapsamını genişleterek, farklı bir ebeveynlik pratiğini oluşturuyor. Günümüzde birçok kentsel toplumu karakterize eden mobil ortamda, ebeveynler ve çocuklar çeşitli şekillerde birbirine bağlanmakta ve böylece yeni ebeveynlik yükümlülükleri getiriyor. Bu yükümlülükleri yerine getirmek için, ebeveynler üç temel yolla ortaya çıkan yeni model ebeveynliğe giderek daha fazla katılma şansı buluyor.
Medya tarafından çevrelenmiş aile
Dijitalize aileler medya tarafından neredeyse kuşatıldığından, ebeveynler çocuklarının medyayı güvenli ve verimli bir şekilde tüketebileceği bir ev ortamı yaratmak için çaba göstermeleri önem taşıyor. Bununla birlikte, çevrimiçi içeriği doğrudan çocukların kişisel cihazlarına aktaran mobil medyanın ortaya çıkmasıyla birlikte, ebeveynler, içerik çeşitliliği ve kullanım yoğunluğu göz önüne alındığında, çocuklarının medya kullanımını yönetme veya denetleme daha zor yerine getiriyorlar (Jiow & Lim, 2012). Ebeveynler, çocuklarının çevrimiçi geçmişini izleyen filtreler ve izleme yazılımı yüklemek gibi teknolojik mekanizmaları kullanabilirler. Bununla birlikte, bu tür önlemler çocuğun mahremiyetine uymaz ve ebeveynler ve çocuklar arasındaki güveni zayıflatabiliyor. Sonuçta, bu tür kısıtlayıcı ,düzenleyici araçları kullanmanın yanı sıra, ebeveynler çocuklarına, onları rahatsız eden veya şaşkın bırakan medya geçmişleriyle karşılaştıklarında çocukları destekleyebilecek kalıcı değerler ve bu içerikleri ayırt etme güçleri telkin etmeliler. Bu nedenle, çocukların karşılaşabileceği karmaşık ve çeşitli multimedya ortamlarının ötesine geçmek, her bir ebeveynin müzakere etmesi gereken sürekli bir görev oluyor.
Çevrimiçi ve çevrimdışı farkındalık
Ebeveynler, çocuklarının yaşadığı sosyallik iklimini anlamaya ve medya cihazlarının aynı zamanda içeriklerin akran etkileşimlerinde oynadığı rolleri kavramaya çalışmalılar. Çevrimiçi kanallardaki sosyal etkileşim, çocukların benimseyebileceği ve uygulayabilmeleri için kendi dillerine, mantığına, ritimlerine ve normlarına sahiptir, ancak etkilerini ve sonuçlarını tam olarak anlayamıyorlar. Ayrıca, sanal etkileşimler ödüllendirici ve aydınlatıcı olsa bile, kimlik çokluğu ve deney, aldatma ve kötüye kullanım gibi çevrimiçi disinhibisyondan kaynaklanan komplikasyonlar kendilerini gösterebilir.(Suler, 2004). Bu geniş olanaklar sonucunda ebeveynlere rehberlik ve destek gerektiren konular ortaya çıkarıyor. Bu nedenle ebeveynler, çocuklarıyla açık, güvenilir bir ilişki kurmalı ve sağlam ama yardımsever bir varlık göstermeliler. Böylece çocukları, üzülen veya kafa karıştırıcı beklenmedik medya karşılaşmaları ile karşı karşıya kaldıklarında onlara nasıl yaklaşabileceklerini biliyor olurlar. Bu görevi etkili bir şekilde yerine getirmek için, ebeveynler önce mobil medyanın iletişim olanakları hakkında bir farkındalık geliştirmeli ve çocuklarının zorluklarla başa çıkmak için duygusal olgunluk düzeyini anlamda özen göstermeliler.
Açık Ebeveynlik Dijitalize
Dijitalize bir ailede, iletişim ”zamansız” hale gelir, çünkü artık her saniye teknolojik olarak aracılı bir bağlantı ile bireylerin bağlantıda kalma ve bağlantısız olma durumları giderek bulanıklaşır. Ebeveynlik görevleri artık sadece ebeveyn ve çocuk fiziksel olarak birlikte olduğu zaman ile sınırlı değildir. Programların artıyor oluşu mekansal beraber olmayışın önündeki ebeveynlik deneyimlerini değiştiriyor. Örneğin, çocuklar onlarla ilgilenen bakıcıların sorumluluğu altında olsa bile, mobil bağlantılı ebeveyn, çocuklarından ve bakıcılarından acil aramalar veya rutin iletişim için sürekli dijital olarak aktif oluyor. Bugünün ebeveyni, çocuğun davranışları hakkında okuldan sıkıntı metin mesajları veya sesli aramalar alabilir veya hatta işteyken çeşitli okul istekleri hakkında e-posta hatırlatıcıları alabilir. Ebeveynlik artık zamansız ve acımasız. Eskiden Üniversite eğitimine kadar yakın takipte devam eden bu dijital bağ artık devamında da kendini gösterebilir.
Kaynakça:
Jiow, Hee Jhee & Lim, Sun Sun & Lin, Julian. (2016). Level Up! Refreshing Parental Mediation Theory for Our Digital Media Landscape: Parental Mediation of Video Gaming. Communication Theory. 10.1111/comt.12109.
Suler, John. (2004). The Online Disinhibition Effect. Cyberpsychology & behavior : the impact of the Internet, multimedia and virtual reality on behavior and society. 7. 321-6. 10.1089/1094931041291295.
